معنی داستان بودن - جستجوی لغت در جدول جو

داستان بودن(نِ کَ دَ)

لغت نامه دهخدا

کنایه از مشهور شدن، بلندآوازه شدن، برای مثال از مردمی میان جهان داستان شدی / جز داستان خویش دگر داستان مخوان (فرخی - ۲۹۷)

فرهنگ فارسی عمید

داستان زدن

افسانه گفتن، مثل زدن، برای مثال شگفت آمدش داستانی بزد / که دیوانه خندد ز کردار خود (فردوسی - ۳/۳۷۶)

فرهنگ فارسی عمید

داستان کردن

(گُ کَ دَ)

آشکار کردن. سمر کردن. شهره ساختن:
ز جود تو من از گیتی بنعمت داستان بودم
بحشمت مر مرا همچون فریدون داستان کردی.
رودکی (از آنندراج).
، قصه کردن. قصه پرداختن. حکایت کردن

لغت نامه دهخدا

داستان دیدن

(تَ)

مشهور و برملا دیدن. آشکارا دیدن. مقابل پنهان و مخفی دیدن:
هلد بشهر خجند اندرون به پنهانی
وزآن بگرد سمرقند داستان بیند.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

داستان آوردن

(کَ رَ تَ)

حکایت کردن:
او سلیمان است و من موری بیادش زنده ام
زنده ماناد او کز او این داستان آورده ام.
خاقانی.
، مکایده. مکر آوردن. دستان آوردن. کید کردن

لغت نامه دهخدا

داستان شدن

(نُ / نِ / نَ دَ)

مشهور شدن. شهره گشتن. بلندآوازه گشتن:
به ایران و توران بر راستان
شد آن شهر خرم یکی داستان.
فردوسی.
از مردمی میان مهان داستان شدی
جز داستان خویش دگر داستان مخوان.
فرخی.
بدوستان و به بیگانگان به آب طمع
بسان اشعث طماع داستان شده ای.
ناصرخسرو.
تاریخ گشته رفتن مهد تو در عرب
چون در عجم کرامت تو داستان شده.
خاقانی.
داستان شد عشق مجنون در جهان
از جهان این داستان خواهم گزید.
خاقانی.
گفت زینهار که من بعد از این همان گویم مشورت من آن است که خراب کنند (سرای کسری را بمداین) تا داستان نشود که امیرالمؤمنین از تخریب خانه ای عاجز بود. (تاریخ طبرستان)

لغت نامه دهخدا

داستان زدن

(کَ دَ)

ضرب المثل. ارسال المثل. تمثل. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). تمثیل. ارسال مثل کردن. مثل راندن. نادره و حکمت گفتن. مثل زدن. ضرب مثل. امتثال. (منتهی الارب) :
بشاه ددان کلته روباه گفت
که دانا زد این داستان در نهفت.
ابوشکور.
چنین داد پاسخ که دانای چین
یکی داستانی زده ست اندرین.
فردوسی.
یکی داستان زد برین بر پلنگ
چو با شیر جنگی درآمد بجنگ.
فردوسی.
یکی داستان زد جهاندیده کی
که مرد جوان چون بود نیک پی.
فردوسی.
گهر بی هنر ناپسند است و خوار
بدین داستان زد یکی هوشیار.
فردوسی.
سخنهای نیکو ابا پیلتن
بگوی و بسی داستانها بزن.
فردوسی.
یکی داستان زد برین مردسنگ
که انگور گیرد ز انگور رنگ.
فردوسی ؟
خجسته نشستی و شاد آمدی
همه داستانها بنیکی زدی.
فردوسی.
یکی داستان زد برین مرد مه
که درویش را چون برانی ز ده...
فردوسی.
شگفت آمدش داستانی بزد
که دیوانه خندد ز کردار خود.
فردوسی.
مباش اندرین نیز همداستان
که بدخواه خود زد چنین داستان.
فردوسی.
برین داستان زد یکی پرخرد
که از خوی بد مرد کیفر برد.
فردوسی.
تو نشنیده ای داستان پلنگ
بدان ژرف دریا که زد با نهنگ.
فردوسی.
یکی داستان زد هزبرژیان
که چون بر گوزنی سرآید زمان.
فردوسی.
مرا جنگ دشمن به آید ز ننگ
یکی داستان زد برین برپلنگ.
فردوسی.
یکی داستان زد گوی در نخست
که پرمایه آنکس که دشمن بجست.
فردوسی.
پسر مهربان تر بد از شهریار
بر این داستان زد یکی هوشیار.
فردوسی.
بدو گفت خسرو که دانای چین
یکی خوبتر داستان زد برین.
فردوسی.
یکی داستان زد بر او پیلتن
که هر کس که سر برکشد ز انجمن.
فردوسی.
همه پادشاهان همی زو زنند
بشاهی و آزادگی داستان.
فرخی.
طبایع ز حزمش بود بی خلل
زمانه بعزمش زند داستان.
عنصری.
چه نیکو داستانی زد یکی دوست
که خاموشی ز نادان سخت نیکوست.
فخرالدین اسعد (ویس و رامین).
که موبد چنین داستان زد ززن
که با زن در راز هرگز مزن.
اسدی.
برین بوم و بر هر کس از راستان
زند بی وفا را ازو داستان.
اسدی.
چه نیکو داستانی زد خردمند (هنرمند)
هلیله با هلیله، قند با قند.
نظامی.
، حکایت کردن. خبر دادن. قصه نقل کردن: (اول بار که گیو در توران کیخسرو را می بیند کیخسرو بحدس گیو را می شناسد و گیو در شگفتی میرود)
چنین داد پاسخ شه نامدار
که تو گیو گودرزی ای نامدار؟
بدو گفت گیو: ای سر راستان
ز گودرز با تو که زد داستان ؟
ز کشواد و گیوت که داد آگهی ؟
که با خرمی بادی و فرهی.
فردوسی.
پس ازتو برین داستانها زنند
که شاهی برآمد بچرخ بلند.
فردوسی.
پژوهندۀ نامۀ باستان
که از پهلوانان زند داستان.
فردوسی.
شنیده ایم که شاه سخن بود شاعر
از آن کسان که زدستند داستان سخن.
سوزنی.
، مذاکره کردن. گفتگو کردن:
نشسته جهاندار بر تخت خویش
همی گفت با هر کس از بخت خویش
که آخر بدین بارگاه مهی
نیامد ز بهرام هیچ آگهی
چه گویید و زین پس چه شاید بدن
بباید برین داستانها زدن.
فردوسی.
که داند که فردا چه خواهد بدن
بر این داستانها بباید زدن.
فردوسی.
چو او (بهرام چوبینه) رفت شاه جهان بازگشت
ابا موبد خویش همراز گشت
بموبد چنین گفت هرمز که مرد
دل شیر دارد بروز نبرد
ازین پس چه گویی چه شاید بدن
همه داستانها بباید زدن.
فردوسی.
پزشکان فرزانه گردآمدند
همه یک بیک داستانها زدند.
فردوسی.
نهانی به یک جای گرد آمدند
ابر کار او داستانهازدند.
فردوسی.
همه مهتران پیش موبد شدند
ز هر گونه ای داستانها زدند.
فردوسی.
چو گیتی تهی ماند از راستان
تو ایدر ببودن مزن داستان.
فردوسی.
تهمتن برین گشت همداستان
که فرخنده موبد بزد داستان.
فردوسی.
، حدس زدن:
چنین گفت آن آسیابان به زن
که ای زن مرا داستانی بزن
که نیک است انجام این، گر بدی
زنش گفت: کاری بد این ایزدی.
فردوسی.
بدو گفت بهرام کای پاک زن
مرا اندرین داستانی بزن.
فردوسی

ضرب المثل. ارسال المثل. تمثل. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). تمثیل. ارسال مثل کردن. مثل راندن. نادره و حکمت گفتن. مثل زدن. ضرب مثل. امتثال. (منتهی الارب) :
بشاه ددان کلته روباه گفت
که دانا زد این داستان در نهفت.
ابوشکور.
چنین داد پاسخ که دانای چین
یکی داستانی زده ست اندرین.
فردوسی.
یکی داستان زد برین بر پلنگ
چو با شیر جنگی درآمد بجنگ.
فردوسی.
یکی داستان زد جهاندیده کی
که مرد جوان چون بود نیک پی.
فردوسی.
گهر بی هنر ناپسند است و خوار
بدین داستان زد یکی هوشیار.
فردوسی.
سخنهای نیکو ابا پیلتن
بگوی و بسی داستانها بزن.
فردوسی.
یکی داستان زد برین مردسنگ
که انگور گیرد ز انگور رنگ.
فردوسی ؟
خجسته نشستی و شاد آمدی
همه داستانها بنیکی زدی.
فردوسی.
یکی داستان زد برین مرد مه
که درویش را چون برانی ز ده...
فردوسی.
شگفت آمدش داستانی بزد
که دیوانه خندد ز کردار خود.
فردوسی.
مباش اندرین نیز همداستان
که بدخواه خود زد چنین داستان.
فردوسی.
برین داستان زد یکی پرخرد
که از خوی بد مرد کیفر برد.
فردوسی.
تو نشنیده ای داستان پلنگ
بدان ژرف دریا که زد با نهنگ.
فردوسی.
یکی داستان زد هزبرژیان
که چون بر گوزنی سرآید زمان.
فردوسی.
مرا جنگ دشمن به آید ز ننگ
یکی داستان زد برین برپلنگ.
فردوسی.
یکی داستان زد گوی در نخست
که پرمایه آنکس که دشمن بجست.
فردوسی.
پسر مهربان تر بد از شهریار
بر این داستان زد یکی هوشیار.
فردوسی.
بدو گفت خسرو که دانای چین
یکی خوبتر داستان زد برین.
فردوسی.
یکی داستان زد بر او پیلتن
که هر کس که سر برکشد ز انجمن.
فردوسی.
همه پادشاهان همی زو زنند
بشاهی و آزادگی داستان.
فرخی.
طبایع ز حزمش بود بی خلل
زمانه بعزمش زند داستان.
عنصری.
چه نیکو داستانی زد یکی دوست
که خاموشی ز نادان سخت نیکوست.
فخرالدین اسعد (ویس و رامین).
که موبد چنین داستان زد ززن
که با زن در راز هرگز مزن.
اسدی.
برین بوم و بر هر کس از راستان
زند بی وفا را ازو داستان.
اسدی.
چه نیکو داستانی زد خردمند (هنرمند)
هلیله با هلیله، قند با قند.
نظامی.
، حکایت کردن. خبر دادن. قصه نقل کردن: (اول بار که گیو در توران کیخسرو را می بیند کیخسرو بحدس گیو را می شناسد و گیو در شگفتی میرود)
چنین داد پاسخ شه نامدار
که تو گیو گودرزی ای نامدار؟
بدو گفت گیو: ای سر راستان
ز گودرز با تو که زد داستان ؟
ز کشواد و گیوت که داد آگهی ؟
که با خرمی بادی و فرهی.
فردوسی.
پس ازتو برین داستانها زنند
که شاهی برآمد بچرخ بلند.
فردوسی.
پژوهندۀ نامۀ باستان
که از پهلوانان زند داستان.
فردوسی.
شنیده ایم که شاه سخن بود شاعر
از آن کسان که زدستند داستان سخن.
سوزنی.
، مذاکره کردن. گفتگو کردن:
نشسته جهاندار بر تخت خویش
همی گفت با هر کس از بخت خویش
که آخر بدین بارگاه مهی
نیامد ز بهرام هیچ آگهی
چه گویید و زین پس چه شاید بدن
بباید برین داستانها زدن.
فردوسی.
که داند که فردا چه خواهد بدن
بر این داستانها بباید زدن.
فردوسی.
چو او (بهرام چوبینه) رفت شاه جهان بازگشت
ابا موبد خویش همراز گشت
بموبد چنین گفت هرمز که مرد
دل شیر دارد بروز نبرد
ازین پس چه گویی چه شاید بدن
همه داستانها بباید زدن.
فردوسی.
پزشکان فرزانه گردآمدند
همه یک بیک داستانها زدند.
فردوسی.
نهانی به یک جای گرد آمدند
ابر کار او داستانهازدند.
فردوسی.
همه مهتران پیش موبد شدند
ز هر گونه ای داستانها زدند.
فردوسی.
چو گیتی تهی ماند از راستان
تو ایدر ببودن مزن داستان.
فردوسی.
تهمتن برین گشت همداستان
که فرخنده موبد بزد داستان.
فردوسی.
، حدس زدن:
چنین گفت آن آسیابان به زن
که ای زن مرا داستانی بزن
که نیک است انجام این، گر بدی
زنش گفت: کاری بُد این ایزدی.
فردوسی.
بدو گفت بهرام کای پاک زن
مرا اندرین داستانی بزن.
فردوسی

لغت نامه دهخدا